Blir det vandring på gravlunden i år? Dette spørsmålet stiller Tor Jonsson-laget seg på nytt etter at vi måtte avlyse i fjor. Framleis er koronaen her og plagar oss. Vi gjev ikkje opp lett. Raymond vil kome med ny oppdatering 28. april. Dersom Oslo da vil opne for vandring, prøver vi raskt å få på […]
Tag Archives: Prosa
Frå bokhylla til Tor Jonsson.Gjennom bøkene vart Tor Jonsson kjend med den framande verda. Den framande verda var ei verd som var totalt ulik den kjende i bygda. Det var ei verd fri for tobakktyggjarar og griskokkar. I den framande verda sat dei i mjuke plysjstolar og fekk bore til seg mat og drikke med rare […]
Her avslører Tor Jonsson meir om «denne skuggen, som krøkjer armane kring henne, held henne fast – så ho aldri, aldri kan koma meg i møte». Dette er fortsetjing av forteljinga frå barndommen som vi la ut 13. februar. I kleven budde Gamle-Lars. Der hadde han levt heile livet. Men likevel kunne han fortelja om alt […]
«Aldri kan eg få takka dei lyse barndomsdagane med ord,» lyder første setninga i denne teksta, som Tor Jonsson skreiv den siste tida han levde. Men i barndomslyset var det ein skugge, som heller ikkje er blitt borte i vaksenlivet. Aldri kan eg få takka dei lyse barndomsdagane med ord. Eingong var fattigdomen kjær. For i […]
Det er ikkje berre Alf Prøysen som har skrive om steinrøysa i norsk litteratur. Tor Jonsson skreiv også om steinrøysane som han såg som eit minnesmerke over husmennene. Heile livet var Tor Jonsson oppteken av tilhøvet mellom husmenn og ættebønder. Han var sjølv son av ein husmann som hadde ein sterk og levande draum om å […]